4 Aralık 2016 Pazar

Buradayım


Uzun bir aradan sonra yine ben...Senem!
Aynı gibi görünüp,başka biri olma yolundaki Senem.
Hepinizin tanıdığı bildiği değil,benim bile kim olduğundan tam emin olamadığım yeni Senem.
Yenilenen Senem.
Öğrenen,acıyarak kanayarak öğrenen Senem...
Hayat nasıl oralarda?
İyi misiniz?
Aslında pek umurumda değil...Kibar olmaya çalışıyorum. Kibar olmaya çalıştığımı söyleyerek de kendimi yenilemeye çalışıyorum. Gereksiz muhabbetlere girme be Senem...Duygularını ifade et...Konuş...Dinlesinler...

Neyse...

Şu an Hongdae Seokyo Hotel durağının dibindeki Angel in us cafe'deyim...Eve 1 dakika falan heralde...Saat 10:03...sabah...uyumadım,çünkü akşam 7de mi ne uyanıp gece 12-1e kadar yataktan çıkmadım...
Yataktan çıkınca gidecek bir yer olmamasından mı,param olmamasından mı,tembellikten mi yoksa depresif tavırlardan mı bilemiyorum...Belki hepsinden birazcık...Ya da bazılarından baya çok bazılarından bi tutam...Tamam tamam ! Hepsinden abartı derece çok...Sebebi bu!

Ders çalışıcam diye geldim.Sonra edit yapar yeni video yükler Youtube'a geri dönüş yaparım diyordum...Yapmadım...ikisini de...video falan izledim.Sonra burası aklıma geldi...Bucket list yazımı güncelledim ve sonra elim "yeni yayın" kısmına gitti,bende bu kelimeleri yazmaya başladım...Düşünmeden,gelişine...Ellerim otomatik kayıyor klavyede...

Şu sıralar üzgün ve yorgunum...Çok şey yaşayıp üzgün ve hiçbir şey yapmadan yorgun...
Ruhum içim yorgun...
28 demeye alıştığım yaşımda kendimi 18 yaşında ergenliğinin tavanlarındaki bir kızcağız gibi hissediyorum. Şundan 3 hafta sonra 29 demeye alışmam gerekecek...30uma 1 yıl kaldı diycem...Ama hala mallıkta sınır tanımıyorum...

Hata olduğunu bile bile mallık yapıyorum...Bi de o mallığın asıl sebebi ben olmamama rağmen kendime mal diye kızıp bir daha mallık yapıyorum. Kendimle kavga etmede üstüme yok şu sıralar...

Ama biliyor musunuz? Aslında bayaaaaa iyiyim...
Bir kaç günde ne kadar çok şeyin farkına varabiliyor insan...Şaşar kalırsın...
Hem kendini tanıyorsun hem başkalarını...

Offff...Başkaları....Çok güzel koydu be...Çok güzel yiyom kazıkları,yalanları,..Göz göre göre yiyom...ohhhhh yağ bal olsun amk!!!

İyi oluyor güzel oluyor...Yine de mutluyum,yine de kafam rahat...
Al Senem normal insan derdi istiyordun,oldu işte...Para,dostluklar,erkekler...dertlerin normalleşti...tebrikler başardın...Gerçek olacağını bilseydim başka şey dilerdim...

Nese burdan hepinize selam olsun...Hiç bir şey anlayamayacağınız yazım burada bitiyor...
Bu aralar ACTR'ye dönerim heralde...Ödül mödül verdiler bana gaza geldim...Söner ama belki de...Umarım sönmez...

Buralardayım,kendimde ve kendimleyim...İyiyim ve iyi taklidi yapmakta giderek ustalaşıyorum...
Bi de şu şaçma sapan nedensiz öksürüğüm geçse daha iyi olacağım...

Offf...Ölmedim işte...Soran merak eden herkese buradan selam...
Döneceğim...Bi ara...


4 yorum:

  1. Okuduğumda ben yazmışım gibi hissettim ya da beynimin içini açıp bakıp gördüklerini yazmışşın gibi, depresip ruh hali, kazıklar , para derdi, erkek arkadaş ohooo işte benim hayatım sorunlar sorunlar. Ben neden yazıyorum bunları buraya? Sadece özledim geri dön yazmak istemiştim sen sadece bu kısmı oku Biricik Senem geri döğğn

    YanıtlaSil
  2. Yazının bir çok yerinde kendimi gördüm. Ama ben değişmeyi isteyip bir türlü değişemeyen tarafım. kazık gibi olduğu yere (her anlamda) mıhlanmış tarafım. Neyse seviliyorsun. :)

    YanıtlaSil
  3. keşke daha çok yazsan.

    YanıtlaSil
  4. Snaplerden vs gördüğüm kadarıyla hayat oralarda da zor ilerliyor Senem.Birebir tanışmadık ancak isminle hitap etmekte sakınca görmedim -kusuruma bakma lütfen-çünkü seni anlıyorum.Ya da anladığıma inanıyorum.buradayken dışarı çıkmaya nefret ettiğin zamanlarda anladığımı düşünüyordum,3.kez bu yazını okurken de,1 sene sonra bi anda geri gelen tutkuyla videolarını-videolarınızı- izlerken de aynı şeyi hissediyorum.bunca yıldır takip ettiğim halde yazdığım nadir yorumlardan biri de bu.
    Diyececeğim o ki koşuşturmacaların arasında yazacak fırsat bulursan seni keyifle okumak için burada olduğumu bilmeni isterim.bazen keyifle bazen de üzülerek.Umarım oralarda kalmanın, daha güzel bir hayat kurmanın yolunu bulursun.Hakediyorsun.ana fikir;bol bol yaz :))

    YanıtlaSil